“Kipschieten 2017”
Vol verwachting klopt ons hart,
Het kipschieten schijnt toch elk jaar weer een spektakel te zijn, zo werd het ons in ieder geval duidelijk gemaakt.
Daar bovenop heeft Navay ons medegedeeld, dat dit jaar de “moeder van alle wedstrijden” gaat plaatsvinden en dat hij een ingenieus plan heeft om het ons moeilijk te maken met een zeer geavanceerde kip.
Ok, wij beperken ons tot de mentale voorbereiding en laten ons niet gek maken door de ontplofte groepsapp. Proberen veel te slapen, wat uiteraard niet lukt, en gaan helemaal ZEN naar de baan.
Daar aangekomen is het zeer, maar dan ook zeer warm. Dat lag niet geheel aan de buitentemperatuur maar met name aan de voelbare spanning. Bij het aanschouwen van de kip lopen de rillingen over onze rug, dit gaat nooit, maar dan ook nooit lukken voor sluitingstijd van de Biekaer in Valkenburg. Angstzweet breekt uit en de hartkloppingen worden erger en erger. Korte tijd hebben wij zelfs het gevoel van flauwvallen. Toch lukt het ons de focus te krijgen en herpakken we onszelf, we zijn uiteraard doorgewinterde schutters (vanaf februari 2017 lid maar toch) en willen niet onder doen voor al die andere bikkels die doen alsof er niets aan de hand is. Tenminste dat lijkt zo…..
De start, onder leiding van Navay, Erwin en Hub, ziet er hoopvol uit. Vele schoten volgen en na 200 schoten is er een controle van de kip. Wat blijkt, er zijn kippetjes geraakt maar lang geen 200 treffers…. Hoe kan dit?? De touwtjes van het bord vertonen rafels en het vermoeden van zwendel (wellicht een mogelijke coup) ontstaat, paniek bij de wegstrijdleiding en na het bijeenroepen van de veiligheidsraad van de club wordt een resolutie aangenomen waarbij het toegestaan is om op de touwtjes van het bord te schieten. De reactie van enkele schutters geeft daarna een goed beeld van de vermoedelijke coupplegers en die gaan nu helemaal los.
Guy is de eerste die een touwtje genadeloos weet te raken en het bord is aan 1 kant los, maar nu…wie gaat het werk afmaken. Spanning stijgt en alle schutters hebben de focus op dat ene rottige draadje dat steeds kleiner lijkt te worden. Wordt het ons zo langzamerhand te veel, hebben de voorgaande 200 schoten er voor gezorgd dat de concentratie weg begint te vallen, suiker tekort, spontane lage bloeddruk gekregen en wat nog meer……
Het f..king draadje trilt en krijgt steeds meer te verduren. De schutters rukken zo langzamerhand de geweren bij elkaar uit de handen om het verlossende schot af te vuren. Of dit komt door het competitiegevoel of een zwaar dranktekort en de behoefte aan de Biekaer, ik zeg niets maar een vermoeden heb ik wel.
En dan…………………………jawel, het lukt Eric om een einde aan de strijd te maken en laat het bord met een grote klap op de vloer vallen. Opluchting, teleurstelling, bevrijding alles giert door ons lijf en Eric wordt van alle kanten gefeliciteerd.
Het zit erop, ontspan en laat los…..op naar Valkenburg, Yeah…….
Maar even serieus, tijd voor evaluatie:
- Waarom schiet juist Eric het draadje door,
- Ligt het aan de schutters voor hem, zijn die verantwoordelijk voor een prima assist?
- Heeft eigenlijk Irina het draadje juist geraakt en schoot het los door een misser van Eric waarbij de trillingen van het langs suizende kogeltje voldoende was om het bord te laten vallen?
- Was de “moeder aller wedstrijden” niet te moeilijk voor ons en heeft Navay ons niveau te hoog ingeschat?
- Hebben de zenuwen en de stress ons parten gespeelt?
- Zijn wij overmoedig geworden tijdens het schieten op touwtjes, willen wij eigenlijk alleen maar bloedende kippen op de baan (figuurlijk dan he!) en is het dankzij schutters zoals Guy en Eric dat het geen nachtwerk wordt.
- Al deze zaken kan Eric in overweging nemen om het kipschieten van 2018 weer tot een succes te maken.
Alle gekheid op een stokje (lees touwtje), geweldige prestatie van Eric en de overwinning is hem van harte gegund. Zeker als blijkt dat hij al 3 of 4 jaar achter het net vist en met de poedelprijs naar huis is gestuurd alhoewel die prijs toch ook wel de moeite is. Leuke bijkomstigheid dat Irina (goede bekende 😉 van Eric ) de poedelprijs van deze wedstrijd heeft gewonnen en dat is ook een prima prestatie.
Tijdens de gezellige prijsuitreiking heeft Guy ook nog een zeer gewilde prijs in de wacht gesleept, clubkampioen 2016 op basis van de maandelijkse competitiewedstrijden. Ook Guy van harte gefeliciteerd met deze geweldige prestatie!
Navay, dank voor de organisatie van dit jaar, Eric succes en zie dit maar eens te overtreffen (je gaf aan al over briljante ideeën te beschikken) en wij zijn er zeker weer bij in 2018.
Tevens dank aan alle medeschutters voor de gezellige avond!!
Marc en Cyrilla
“Kipschieten 2015”
Zoals gewoonlijk voor de schietvereniging vindt ieder jaar het kipschieten plaats.
In ben zelf nog niet zo lang bij de schietvereniging, dus dit was mijn eerste keer dat ik het kipschieten mocht meemaken.
Van te voren had ik me er al op verheugd dat het een spannende avond zou worden!
Dinsdag 30 juni om 8 uur ’s avonds zou het kipschietevenement van start gaan. We verzamelden ons allemaal in de kantine van de schietbaan.
De bedoeling van het kipschieten, van dit jaar, was om de zelfgemaakte kip van de paal af te schieten. Elk lid mocht om de beurt 1 schot lossen.
Mark mocht als eerste beginnen met schieten, omdat hij in 2014 de ”kipkoning” was geworden.
Iedereen zei dat andere jaren wel 300 patronen geschoten moesten worden, voordat het einddoel bereikt werd.
Dit jaar was het dus anders, want na 46 schoten was het Erwin die bij de 47ste beurt de kip naar beneden schoot.
Eric stond net gereed om zijn schot te lossen, maar helaas liep hij de prijs alweer mis net als vorig jaar….
Hij kreeg als goedmakertje de ”pechprijs”
Ik verheug me nu alweer op volgend jaar!
Navay
” Kipschieten 2014″.
Er is een jaarlijks evenement bij SSV Geuldal: Het kipschieten.
Dit evenement vindt altijd in april plaats en de eerste keer dat ik erover hoorde is ongeveer een half jaar geleden. Dit wordt de eerste keer dat ik aan het evenement zal deelnemen en ik vind het nu al heel spannend.
Het kipschieten is een wedstrijd waarbij op spelenderwijs je schietkunsten getest worden. Tijdens de wedstrijd wordt op een zelfgemaakte ‘’kip’’ geschoten, die werd dit jaar gesponsord en gemaakt door Fons. Het kipschieten is bij de leden van SSV Geuldal altijd een geliefd en enthousiast benaderd onderwerp en ik ben benieuwd hoe ik zelf dit evenement zal ervaren.
Dinsdag 22 april heeft het kipschieten plaatsgevonden en het was totaal anders dan ik gedacht had.
De zogenaamde ‘’kip’’ was dit jaar een schietbord met 47 doelen. Op een aantal van deze doelen waren kippen en hazen geplaatst, die normaal als versiering dienen voor palmpaastakken. We besloten het doel op 15 meter te zetten. Om de beurt mochten we proberen de doelen te raken. In één van de doelen had Fons de poedelprijs gestopt. De winnaar zou degene worden die het laatste doel zou raken.
De poedelprijs werd dit jaar gewonnen door Rob. Toen het desbetreffende doel geraakt werd, kwamen er allemaal balletjes uit vallen.
Na 15 beurten besloten we het doel van het spel te veranderen. Wie het eerste het bord omlaag zou schieten, werd de winnaar van het kipschieten!
Het werd Mark die bij ronde 20 het bord omlaag schoot en de winnaar werd van het kipschieten 2014, tot grote vreugde van Mark.
Om het te vieren dat Mark gewonnen had bij het kipschieten van 2014, zijn we nog naar een cafeetje in Valkenburg geweest en hebben we onder het genot van een hapje en drankje(s) het evenement afgesloten.
Het Kipschieten was voor mij een nieuwe, maar ook zeker leuke en uitdagende ervaring!
(Meer foto’s onder het tabblad “leden”).
De prijswinnaars:
-De poedelprijs: Rob
-De pech prijs: Erik
-De eerste prijs: Mark
Michelle